“Birlikte çalıştıklarınızı eğitmezseniz, tutacağınız gün yakındır."

Cem Boyner'in çalışanlarına mail olarak gönderdiği fıkra:

Doğu illerindeki bir ağanın en büyük zevki, kar üzerine çişiyle imzasını atmakmış. Bu nedenle kar yağmaya başladığı andan itibaren köyde hayvanlar dahil hiç kimse sokağa çıkamazmış. Kar biraz kalınlaşınca, ağa sırtına kürkünü giyer ve köy meydanına gelirmiş. Yanında da en yakın yardımcısı Hasso. Ağa sırtını köye doğru döner sonra sorarmış:

- ”Ula Hasso, ahali bakiy mi?” Hasso cevap verirmiş:
- ” Evet ağam, hepisi de bir olmuş, pencerelerden bakir.”
Ağa çişiyle karın üzerine imzasını atarmış “Abdullah Cizrelioğlu”. Sonra da bir nokta koyarmış ve sorarmış:
- ”Hala bakirler mi?”
- ”He ağam, hem bakirler hem de çılgın gibim alkişlirler.”
Her sene ayni tören sürermiş. Aradan 7 yıl geçmiş. Ağa yine, kar tuttuktan sonra, çıkmış köy meydanına. Sormuş Hasso’ya:
- ”Ahali bakir mi?” 

-”He ağam, bakirler, köpekler, kediler bile camdadir. Ağa “Abdullah” diye adını, arkasından “Cizrelioğlu” diye soyadını yazmaya baslamış ki; kalakalmış, çünkü yaş gereği prostat. Halka rezil olmak var. Alçak sesle Hasso’ya sormuş:

- ”Bakirler mi?”
- ”He ağam, bakirler de, sen ne diye durdin öyle?” Ağa çaresiz:
- ”Ula gel yanima, arkani dön ahaliye, tamamla şunu.”  diye emretmiş. Hasso bir an durmus, sonra çişini yapmaya hazırlanmış ve ağanin kulağına eğilip :
- ”Ağam” demiş, “kırk yıldir kafama vurdin, salak dedin, sırtima vurdin aptal dedin, ha bu kulun okumayi yazmayi sökemedi ki, ucuni tut da yazinin devamini sen yaz.

“Birlikte çalıştıklarınızı eğitmezseniz, tutacağınız gün yakındır."