Translate

19 Mart 2021 Cuma

RİKKAT (MANÇO) UYANIK

 




Barış Manço'nun annesi Türk Sanat Müziği'nin önemli sanatçılarından Rikkat Uyanık. 1 Mayıs 1921'de Adana- Kozan'da doğdu. Çok güzel alto sesi ve müziğe son derece kabiliyetli olmasından ötürü klasik Türk Müziği eğitimi almıştır.1940 yılında İsmail Hakkı Manço ile evlenmiştir. Bu evlilikten 1941'de Savaş, 1943'te Barış, 1946'da ise Kozan'da Hamam Sokakta kiracı olarak oturdukları Mehmet Saygılı'ya ait evde Kızları İnci dünyaya gelmiştir. Rikkat Hanım Kozan'da kaldığı süre içerisinde Gazi İlkokulunda öğretmenlik yapmıştır. 

 İsmail Hakkı-Rikkat çifti, kızları İnci'nin doğduğu yıl 1946'da boşanmışlardır. Rikkat Hanım bu boşanmadan sonra Kozan'dan ayrılarak İstanbul'a tayin isteyerek gitmiştir.

Barış Manço babasının yanında büyümüştür. Ancak 10. sınıfta iken babası İsmail Hakkı Bey ölmüştür. 

Rikkat Hanım ise ikinci evliliğini Asaf Uyanık ile yapmıştır.  Sanat çevreleri de onu bu soyadıyla tanır. Ailesinin de teşvikiyle ilk musiki eğitimini Kemal Batanay'dan alan ve yıllarca aldığı müzik eğitimi sonrasında ilk olarak 1947 yılının yazında Suadiye Plaj gazinosunda bir konser vererek sanat camiasında adından söz ettirmeye başlayan sanatçı; Münir Nurettin Selçuk, Sâdi Işılay, Selahattin Pınar,Hüsnü Tüzüner, Kemal Batanay, Şerif İçli gibi usta isimlerden ders alarak Ankara ve İstanbul Radyoları mikrofonları sayesinde tüm Türkiye'ye sesini ulaştırma şansına erişmiştir. İstanbul Belediye Konservatuvarı'nda uzun yıllar eğitimci ve icrâcı olarak da görev yapan Rikkat Uyanık, bir dönem Zeki Müren'in de hocalığını yapmıştır.

1992 yılında İstanbul'da hayatını kaybetmiş olup, Karacaahmet Mezarlığına defnedilmiştir. 

Rikkat Hanım oğlu Barış Manço ile söylemekten zevk duyduğu parçalardan biri de Barış Manço'nun  "Gülme ha gülme " parçasıdır.


Turnalardan haberimi

Aldığın gün sevdiceğim

Gülme sakın, gülme ha gülme


Alnıma bir kara yazı

Yazılmış ki, yok ilacı

Sevdiceğim, gülme ha gülme


Yağmur ince, ığıl ığıl ağlar

Her damlası yüreğimi dağlar

Seni bana çok görenler n'eyler?


Karlı dağlar, uzun uzun yollar

Hepsi pişman, susmuş ağlar

Seni bana çok görenler n'eyler?


Yıllar geçer, güz yaz olur

Barış bir gün toprak olur

Sil göz yaşın, durma ha durma

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder